Make Love: Vrede als consumptieartikel

Rotterdam Centraal. Ik loop uit het station aan de zijde van het nieuwe vooraanzicht. ‘Make Love. Not War.’ Het staat er echt. Recht voor me, op een levensgroot scherm bedoeld voor commerciële doeleinden en dus normaal gesproken te duur voor een vredesboodschap. De gedachten schieten door mijn hoofd. “Heeft Amnesty International geld bij elkaar gesprokkeld om vrede breder uit te dragen? Is vandaag een internationale vredesdag? Is hier een hacker aan het werk?” Een paar seconden later vind ik het antwoord: Axe Peace. De commercie heeft nu ook het credo van de vredesbeweging gekaapt. Business as usual, maar propaganda die een stapje verder gaat. Er zal vrede zijn als we Axe Peace kopen, is de boodschap aan het volk. En de consument, die al lang geen burger meer is, vindt het prachtig. Het volk, dat eerst 2000 jaar op de wederkomst van Christus heeft gewacht, is wel toe aan wat vrede binnen handbereik. Op de site van Axe kun je nog meer doen voor vrede door te stemmen op je favoriete peace-initiatief. Vrede willen we allemaal, maar moeilijker dan een paar muisklikken mag het niet zijn. Mijn peace-initiatief bestaat uit een nieuwe auto, een reis naar Zuid-Afrika en een nacht met Doutzen Kroes. Ik ben bang dat het niet veel zal helpen. Om in de geest van John Lennon te spreken: als iedereen vrede zou willen, in plaats van Axe Peace douchegel, deodorant of ander smeersel, dan zou er vrede zijn.